اصل تطابق هزینه با درآمد در اندازه‌گیری سود

واحدهای تجاری پیوسته برای تسهیل درآمد، متحمل هزینه می‌‌شوند و موفقیت آن‌ها از طریق مازاد درآمدها و هزینه‌ها در قالب سود اندازه‌گیری می‌‌شود. برای شناخت هزینه‌ها، حسابداران می‌‌کوشند از اصل تطابق هزینه و درآمد پیروی نمایند. از این رو، شناسایی هزینه به شناخت درآمد بستگی دارد، البته زمانی که چنین کاری عملی و معقول باشد. این رویه، اصل تطابق هزینه با درآمد نامیده می‌‌شود. در حقیقت، اصل تطابق بر شناخت و اندازه‌گیری سود حسابداری تمرکز دارد. به طور خلاصه، می‌توان بیان نمود که باید مخارج را تجزیه و تحلیل کرد تا مشخص شود که آیا بین این اقلام و درآمد، رابطه‌ای وجود دارد یا خیر؟

هرگاه چنین رابطه‌ای وجود داشته باشد، این مخارج، هزینه تلقی می‌‌شوند و در برابر درآمدهای همان دوره قرار می‌گیرند، نظیر هزینه فروش. به طور کلی اگر بین هزینه و درآمدها رابطه‌ای وجود نداشته باشد، این مخارج بر مبنایی معقول و منظم، تخصیص می‌یابند، نظیر هزینه استهلاک و هزینه تامین مالی . هنگامی که چنین روشی نامطلوب به نظر رسد، این مخارج بی‌درنگ به هزینه دوره منظور می‌شوند. تطابق ضعیف عبارت است از ضعف تطبیق هزینه‌ها با درآمدهایی که از آن‌ها حاصل شده‌اند و به عنوان اختلال در رابطه اقتصادی بین هزینه‌های تحمل شده با درآمدهای تحقق یافته، مطرح است. تطابق ضعیف، همبستگی بین درآمد و هزینه را کاهش می‌‌دهد و می‌تواند ناشی از دلایل مختلفی باشد. عوامل تجاری غیرقابل اجتناب نظیر هزینه‌های ثابت، قابلیت ردیابی ضعیف هزینه‌ها، صلاحدید مدیریت و استانداردهای حسابداری از جمله این دلایل هستند.

حسابداری یک سیستم است که در آن فرآیند جمع‌آوری، طبقه‌بندی، ثبت، خلاصه کردن اطلاعات و تهیه گزارش‌های مالی و صورت‌های حسابداری در شکل‌ها و مدل‌های خاص انجام می‌‌گیرد. تا افراد ذینفع درون سازمانی مثل مدیران سازمان و یا برون‌سازمانی مثل بانک‌ها، مجمع عمومی سازمان مورد نظر و یا مقامات مالیاتی بتوانند از این اطلاعات استفاده کنند. به همین دلیل فردی که اطلاعات کاربردی ندارد، بیشتر دفتردار است تا حسابدار . چرا که گزارش‌های این دسته از افراد مطابق استاندارد نیست و پردازش کافی نمی‌شود و بیشتر گزارشات ساده‌ای است که از نرم افزار می‌توان گرفت. آموزش حسابداری بازار کار این فرصت را برای شما ایجاد می‌کند تا از یک دفتر دار ساده مبدل به یک حسابدار حرفه‌ای شوید .